La farce des deux nues
From KCB Library Wiki
De cluyte van de twee naakten of de mooie onbekende
opera in 4 bedrijven
Opus 59
Contents
Algemeen
- Opera op een libretto van Herman Closson. Anton van de Velde vertaalde de opera naar het Nederlands.[1]
- Legley werkte aan zijn opera van 1959 tot september 1963.
- Het begin van het vierde bedrijf gebruikte Legley voor Indicatief (3de programma).[2]
- De eerste uitvoering (in het Nederlands) vond plaats op 10 december 1966 in de Koninklijke Vlaamse Opera van Antwerpen.[1][3]
Muziek
- bezetting:
- Astolphe
- Baron Gonzague
- Barones Ysabeau
- Estramadon
- Koppelaarster
- Omroeper
- Soldaat 1
- Soldaat 2
- Soubrette
- Yolande
- symfonisch orkest[4]
- duur: 1°17'15"[5]
Onderdelen
- Eerste bedrijf
- Tweede bedrijf
- Derde bedrijf
- Vierde bedrijf
Bronnen
- autograaf: Koninklijk Conservatorium Brussel (B-Bc), plaatsnummer BV-03-4031
- fotokopie van autografe klavierreductie: Koninklijk Conservatorium Brussel (B-Bc), plaatsnummer BV-03-4122. In deze kopie werden meerdere coupures aangeduid, mogelijk door Legley zelf.
Voetnoten
- ↑ 1.0 1.1 Tessely, p.121.
- ↑ Op p.358 van de autograaf noteert Legley: Het begin van deze 4e acte is het indicatief van het IIIe programma. Zie meer details bij de bespreking van Indicatief (3de programma).
- ↑ De Roeck (p.400) geeft als uitvoerders:
- Astolphe: Paul Schotsmans
- Baron Gonzague: Armand Reynaerts
- Barones Ysabeau: Marie-Louise Hendrickx
- Estramadon: Marcel Vercammen
- Koppelaarster: Rita Lafaut
- Omroeper: Marcel Ost
- Soldaat 1: Lode Le Moine
- Soldaat 2: Robert van Helvert
- Soubrette: Angèle Geerts
- Yolande: Erika Pauwels
- dirigent: Frits Celis
- regisseur: Anton van de Velde
- orkest van de Koninklijke Vlaamse Opera.
- ↑ 2 fluiten, 2 hobo's, 2 klarinetten, 2 fagotten, 4 hoorns, 2 trompetten, 3 trombones, tuba, slagwerk en strijkers.
- ↑ Zo in de autograaf.
